Urodzony w Gdańsku, na wiosnę, 4 maja, rok przestępnego 1972, kiedy Polska zdobyła złoto olimpijskie w piłkę nożną. To odcisnęło pewne piętno, bo grał później w piłkę, nawet w klubie sportowym. Wczesne dzieciństwo spędził w gdańskim Wrzeszczu, dzieciństwo szkolne i wiek młodzieńczy w Bydgoszczy, którą szczerze pokochał. Na studia wrócił do Gdańska, gdzie ukończył geografię na Uniwersytecie Gdańskim. Ta dziedzina pozostała jego wielką miłością do dnia dzisiejszego.

Życie zawodowe rozpoczął rok po studiach, po służbie wojskowej i krótkim epizodzie edukacyjnym na kierunku socjologia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pracował w rodzinnej firmie usług plastycznych.

W 2002 r., w wieku 30 lat, jak Feliks Koneczny przykazał, został radnym miasta Bydgoszczy, z ramienia Ligi Polskich Rodzin. Ugrupowanie skazane było na klęskę, co sprawiło, że przestał być radnym, popadł w bezrobocie, imał się przez trzy lata zajęć różnych. Wbrew swojej woli "wstąpił", za sprawą większości polskiego narodu do Unii Europejskiej, za to kapryśny los sprawił, że w 2009 r. został urzędnikiem Urzędu Marszałkowskiego w Toruniu, odpowiedzialnym za realizację projektów finansowanych z unijnego budżetu.

W 2010 r., z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, w którym pozostaje do dzisiaj, został ponownie radnym Bydgoszczy, a w 2014 r. radnym Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego, gdzie przez dwie kadencje był przewodniczącym Klubu Radnych Prawa i Sprawiedliwości. W latach 2016-2020 pełnił funkcję wicekomendanta wojewódzkiego Ochotniczych Hufców Pracy w Toruniu, a od 2020 r. do marca 2024 r. był wicedyrektorem Oddziału Terenowego KOWR w Bydgoszczy.

W kwietniu 2024 r. uzyskał mandat radnego w Radzie Miasta Bydgoszczy, gdzie objął funkcje przewodniczącego Komisji Rewizyjnej.