POSYŁA MNIE BÓG,

abym głosił Ewangelię
i leczył rany zbolałych serc. Łk 4,18

· UCZESTNICY DEBAT

DOSTĘPNOŚĆ CYFROWA

ZMIEŃ JĘZYK

MAREK PIOTROWSKI

Urodził się w 1942 r. w Busku-Zdroju. Rodzice, Wiktor i Halina z d. Ohrt, po wybuchu wojny musieli opuścić Warszawę z dwójką małych dzieci. Po powrocie rodziny do Warszawy w 1948 r. rozpoczął edukację, którą zakończył najpierw świadectwem maturalnym w LO im. ks. Józefa Poniatowskiego w 1960 r., a następnie dyplomem magisterskim na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej w 1966 r.

Następnie podejmował prace w zakładach przemysłu maszynowego i narzędziowego na stanowiskach technologa, projektanta i kierownika, które kontynuował do 1991 r.

W latach 1972-74 miał przerwę w wykonywaniu zawodu wyuczonego przebywając w Wielkiej Brytanii. W tym okresie podjął pracę na statku pasażerskim, należącym do kompanii norwesko-amerykańskiej, na którym odbył m.in. rejs dookoła świata.

W latach 1991-2007 pracował w instytucjach administracji państwowej, najpierw w Kancelarii Prezydenta RP, gdzie zajmował się m.in. stosunkami KPRP z kościołami w Polsce, a następnie w Głównym Urzędzie Statystycznym aż do osiągnięcia wieku emerytalnego.

Od listopada 1981 r. do dnia dzisiejszego jest związany z parafią pw. św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu. Jeszcze przed wybuchem stanu wojennego proboszcz parafii śp. ks. prałat Teofil Bogucki, przewidując bieg wydarzeń, powołał dekanalny komitet charytatywny i powierzył mu jego organizację i kierowanie. Komitet obejmował swoją opieką ludzi prześladowanych i ich rodziny na terenie Żoliborza i Bielan, działał aktywnie przez cały stan wojenny i jeszcze dłużej w miarę potrzeb.

W tym czasie rezydentem w parafii św. Stanisława Kostki był ks. Jerzy Popiełuszko. Jeszcze przed wybuchem stanu wojennego ks. prałat Teofil Bogucki wprowadził w kościele comiesięczne Msze św. w intencji Ojczyzny. W lutym 1982 r. ich przewodniczenie powierzył ks. Jerzemu. Wkrótce okazało się, że wzrastająca liczba uczestników tych Mszy św. wymaga powołania kościelnej służby porządkowej. I taką decyzję podjął ks. Jerzy. W ten sposób, w porozumieniu z ks. proboszczem, wraz z podległa mu grupą rozpoczął służbę przy ks. Jerzym. Do zadań tej grupy w czasie Mszy św. za Ojczyznę należała ochrona wejścia do zakrystii, drogi do ołtarza i ambony. Po atakach na osobę i mieszkanie ks. Jerzego uczestniczył w dyżurach nocnych.

Po jego męczeńskiej śmierci w listopadzie 1984 r., wobec rozwijającego się szybko kultu ks. Jerzego, przejawiającego się wzmożonym ruchem pielgrzymkowym do jego grobu na terenie kościelnym, ks. proboszcz Teofil Bogucki powołał kościelną służbę informacyjną, która została powierzona jego kierownictwu. Głównymi zadaniami służby były: przyjmowanie i rejestracja pielgrzymek, dokumentowanie wydarzeń związanych z kultem ks. Jerzego, w tym zbieranie świadectw cudów, jakie się wydarzyły za wstawiennictwem ks. Jerzego, prowadzenie księgi pielgrzymów i inne.

W trakcie trwania procesu beatyfikacyjnego ks. Jerzego został powołany w charakterze świadka.

Jest twórcą wystawy o bł. ks. Jerzym Popiełuszce, która była eksponowana w prawie 30 kościołach i kaplicach czterech diecezji.

Był uczestnikiem wielu pielgrzymek z krzyżem od grobu bł. ks. Jerzego Popiełuszki, skierowanych do parafii na terenie całej Polski i trzech zagranicznych, organizowanych przez Ogólnopolski Komitet Pamięci Księdza Jerzego Popiełuszki i odbywających się na zaproszenie tych parafii. Pielgrzymki te, w dotychczasowej liczbie 70, rozpoczęły się w 1994 r., w 10. rocznicę jego śmierci.